HP De Tijd, Peter Plasman: ‘Ieder mens is in potentie een boef’
Peter Plasman (72) is strafrechtadvocaat. In zijn vrije tijd luistert hij graag naar muziek en verzamelt hij kunst. Wat leest, luistert en ziet hij verder?
“Ik lees heel veel over de Tweede Wereldoorlog, met de achterliggende vraag: hoe is dit in vredesnaam mogelijk geweest? Ik ben zeven jaar na het einde van de oorlog geboren. De generatie van mijn ouders, maar ook mijn generatie waren doordrenkt van de gedachte: eens maar nooit weer. Langzaam verandert die gedachte. Naarmate de oorlog verder weg in de geschiedenis is, merk je dat het minder leeft onder de mensen. Een simpel voorbeeld: ik heb in de jaren tachtig een tijdje lesgegeven op de mavo. Je mocht in die tijd zelf nog de onderwerpen kiezen waarover je het in de les wilde hebben. Ik wilde mijn klas iets vertellen over de Holocaust. Binnen vijf minuten stak iemand zijn vinger op: ‘Meneer, daar hoeven we niets meer over te horen, daar zijn we helemaal niet in geïnteresseerd.’ Dit was dus al in de jaren tachtig. Het historisch besef is in de loop der jaren alleen maar minder geworden: bijna een kwart van de Nederlandse jongeren trekt tegenwoordig de ernst van de Jodenvervolging in twijfel. Dat vind ik onvoorstelbaar.
