In het AD is een artikel verschenen over een zaak waarin mr. Micha Jonge Vos en mr. Simcha Plas bijstand verlenen aan een cliënt die verdacht wordt van een kunstroof. Het artikel is te lezen via deze link. Hieronder treft u een samenvatting van dit artikel aan.
In de roofzaak rond het Drents Museum in Assen zijn de advocaten mrs. Micha Jonge Vos en Simcha Plas betrokken namens hun cliënt. De verdachten, onder wie Bernhard Z., worden geconfronteerd met ernstige beschuldigingen, waaronder braak, diefstal en het laten ontploffen van een vuurwerkbom. Er zouden onder meer een Roemeense gouden helm en drie armbanden zijn gestolen.
De zaak trekt nationale en internationale aandacht, mede door de culturele waarde van de gestolen objecten. Ook is er mogelijke betrokkenheid van de Roemeense onderwereld. De zaak werpt belangrijke vragen op over de werkwijze van opsporingsdiensten en de rol van drukmiddelen.
Kritiek op drukmiddelen en opsporing
Tijdens de derde regiezitting in Assen kwam opnieuw naar voren dat de verdediging zwaar twijfelt aan de methoden van het Openbaar Ministerie. Zo werden de verdachten benaderd door een “Team Bijzondere Getuigen” zonder dat hun advocaten aanwezig waren. Tevens is er ongerustheid over mogelijke betrokkenheid van inlichtingendiensten zoals de AIVD.
Daarnaast klaagt de verdediging over constante bewaking en afluisterpraktijken, zowel binnen de gevangenis als tijdens contactmomenten met advocaten. Bernhard Z. sprak op de zitting zijn frustratie uit: ‘Officier van justitie, stop met die geintjes man.’
Verzoek tot verhoor van minister en OM
De advocaten hebben ook gevraagd de minister van Justitie en Veiligheid David van Weel en betrokken officieren van justitie te horen. Vooral over de rol bij de openbaarmaking van foto’s van verdachten en perscommunicatie. De verdediging wil nagaan dat de procedures juridisch correct zijn en transparant verlopen. De rechtbank besloot de minister niet te horen, maar benadrukte dat het Openbaar Ministerie exact moet documenteren wie verantwoordelijk was voor beslissingen zoals het publiceren van foto’s van verdachten.
